Przemówienie na życzenie

Jak napisać chwytliwe, porywające przemówienie? Jak sprawić, aby nasze wystąpienie nie okazało się klęską, a zjednało nam sympatię słuchaczy? Jak poradzić sobie ze stresem związanym z przemawianiem do publiczności? To pytania, które stawia sobie wiele osób mających przed sobą  wystąpienie publiczne. 

Na tym blogu postaram się odpowiadać między innymi na tego typu pytania. Tymczasem zamieszczam przykładowe przemówienie, stworzone na potrzeby wystąpienia związanego z odbywającymi się studniówkami.

Potrzebujesz porywającego przemówienia? Pozwól, że stworzymy je dla Ciebie!

Przemówienie na studniówkę dla przedstawiciela rodziców

Szanowna dyrekcjo, drodzy nauczyciele,

Stare, nieco wyświechtane przysłowie głosi: 

„Ucz się, ucz, bo nauka to potęgi klucz…”

Niektórzy dowcipnisie zwykli to powiedzenie uzupełniać o ironiczną formułkę:

„…a jak będziesz miał dużo kluczy to zostaniesz woźnym.”

Ci, którzy tak mówią postrzegają często szkołę, jako ogromny, szary gmach, z długimi korytarzami i ciasnymi klasami. Tymczasem szkoła to przede wszystkim ludzie; roztrzepani, weseli uczniowie, wspomniany wcześniej, dobrotliwy woźny, a nade wszystko zatroskani, oddani swej pracy nauczyciele.

Tak, tak, drodzy pedagodzy, te słowa kieruję właśnie do Was. Korzystając z tej uroczystej i podniosłej okazji, pragnę złożyć Państwu serdeczne podziękowania, za trud włożony w wychowanie naszych latorośli.

To właśnie dzięki Państwa zaangażowaniu i poświęceniu byliśmy świadkami niezwykłej przemiany, jaka dokonała się w umysłach i sercach naszych dzieci. Kilka lat temu, równie pełni obaw, co nadziei, z drżącym sercem oddawaliśmy w Wasze ręce swe wkraczające w dorosłość pociechy. Z niedowierzaniem i podziwem obserwowaliśmy, jak dzięki Waszym wysiłkom dojrzewają. Dziś stoją przed nami w pełni ukształtowani, dorośli ludzie, z własnymi marzeniami i planami na przyszłość.

Mówi się, że na osobę, do której ma się żal najlepiej rzucić klątwę, która brzmi:

„Obyś cudze dzieci uczył!”

Uczucia, jakie do Państwa żywimy to jedynie sympatia, wdzięczność i szacunek i dlatego z tym  większym przekonaniem pragnę, w imieniu swoim i wszystkich rodziców życzyć:

Obyście, jak najdłużej cudze dzieci uczyli!